67% van mijn beslissing dit boek te lezen had te maken met het feit dat het zich (gedeeltelijk) in Toscane afspeelt. De andere 33% was het feit dat het in mijn moeders boekenkast stond en ik al een tijd op zoek was naar een Montefiore om eens te proberen. Het schijnt namelijk nogal een fenomeen te zijn, Santa Montefiore. Zo'n fenomeen dat je een boek van haar niet te pakken kunt krijgen in de bibliotheek, tenzij je gaat kamperen aan het fictierek van auteurs beginnend met M.
Ik kom graag in de bib, maar dat gaat me net wat te ver. Dus haalde ik deze uit mijn moeders kast - keek er dan zo ongeveer een half jaar niet meer naar om. Ik weet niet of het komt omdat de kaft me niet zo aansprak, of de achterflap, of misschien rustte er gewoon een vloek op dit boek, want ik kwam er niet aan toe.
Tot twee weken geleden. Een stukje. En vorige week nog een stukje. En toen liet ik het weer liggen, tot ik mezelf gisteren vermande en besliste het gewoon in één ruk uit te lezen. Dus dat deed ik dan. (Ondertussen kuiste mijn lief het hele huis, dus of ik het boek nu goed vond of niet, ik blijf in dit verhaal degene die aan het langste eind trok.)
Ik moet toegeven dat ik heel wat stukken in dit boek geskimd heb. Het duurde me allemaal nogal lang, en de personages lieten me niet helemààl koud, maar echt van het blad springen deden ze ook niet. Bovendien - het spijt me - vind ik de vertaling van dit boek echt niet zo geslaagd. Heel vaak voelde een woord vreemd aan, en kon ik gewoon perfect raden wat er in het Engels gestaan zou hebben. Dat is dan misschien beroepsmisvorming, maar het stoorde me wel.
Al vier alinea's en nog niet eens iets over het plot verteld, het is te merken dat ik dit bloggen nog niet lang doe. Long story short: een statig Engels hotel, een Italiaans landhuis, een stiefmoeder met een verwende stiefdochter, een razend knappe schilder met een gevolg van giechelende Engelse dametjes en een verlaten kerkje aan de Engelse kust. Oja, en intriges, intriges en meer intriges.
Op papier heeft dit boek dus alles waar ik van houd, en toch greep het me niet vast. Misschien is Santa Montefiore toch niet voor mij weggelegd. Dat is jammer, maar ook een klein beetje een opluchting: hoef ik alvast niet te gaan kamperen op het pleintje voor de bibliotheek. Ik ben leerkracht in dit dorp, het zou geen al te beste indruk maken.
Boek 2/1000: Villa Magdalena - Santa Montefiore
430 pagina's
3/5 - Omdat ik zie dat het een goedgeschreven boek met een vernuftig plot is - alleen voel ik het niet.
No comments:
Post a Comment